ดิฉันมีอาชีพขับรถรับ–ส่งนักเรียน และขายของในโรงเรียน แต่ต้องขาดรายได้จากการขับรถรับ-ส่งนักเรียน ก่อนเวลาที่คาดหมายเนื่องจากโรงเรียนปิดก่อนกำหนด และด้วยสถานการณ์โควิด-19 ทำให้ยังไม่มีความชัดเจนว่าโรงเรียนจะเปิดได้อีกครั้งเมื่อไหร่
เมื่อว่างจากการขับรถรับ-ส่งนักเรียน ดิฉันก็ค้าขายอาหารประเภท ส้มตำ ยำ แต่มาตรการเพื่อป้องกันการระบาดของโควิด-19 ทำให้ลูกค้าลดลง เนื่องจากลูกค้าคือชาวบ้านในละแวกนั้นไม่มีกำลังทรัพย์ที่จะซื้ออาหารเพราะตกงานและไม่กล้าออกนอกบ้าน ส่งผลให้มีรายได้ลดลงมากอย่างเห็นได้ชัด
นอกจากนั้น ดิฉันก็เป็นเกษตรกร การระบาดและมาตรการควบคุมการระบาดของโควิด-19 ทำให้รายได้ไม่พอใช้จ่าย ต้องนำเมล็ดพันธุ์พืชที่เก็บไว้ขยายพันธุ์ในฤดูฝน ออกมาขายเพื่อนำเงินมาใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน เพราะรายได้ลดลงแต่รายจ่ายคงเดิม นี่ก็ยังไม่รู้ว่าในฤดูทำนาที่ใกล้จะถึงนี้ เราจะใช้เมล็ดพันธุ์ที่ไหน และจะเอาเงินที่ไหนมาลงทุน
นอกจากต้องขายของเพื่อหารายได้ที่แม้จะลดลงก็ตาม ดาราวรรณยังต้องแบ่งเวลาไปเข้าเวรด่านชุมชนซึ่งมีการเดินทางยากลำบากโดยไม่ได้รับค่าตอบแทน และในขณะที่มีรายจ่ายต่างๆเท่าเดิม โดยที่ยังไม่เคยได้รับเงินเยียวยาจากรัฐเลย